بزرگ مرد کوچک:زکریا

جدیدا معجزه ی زندگی مان برای بازی هایش نام می گذارد مثلا: مامان بیا بریم ماشین باری بازی.       تا چند لحظه به یاد بچگی های خودم نگاهش کردم دلم ضعف رفت برای یاد بچگی هایم جملات حین بازیش: با ترجمه انتشارات :مادر زکریا چرا ماشینت وایساد؟ مامان چراغ قرمزه! چی دوست داری بار ماشینت کنی؟ خواستم برگ گل بیارم ولی تو دوست نداری آره؟!!!!!!!!!!!! حالا چی بار بزنیم؟ جواهرات!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ...

بی انصافیست که تو را به شمع تشبیه کنم زیرا شمع را میسازند تا بسوزد اما تو میسوزی تا بسازی ، با سپاس و عرض تبریک فراوان . . . ----------------------------------- یه هدیه ناقابل به رسم ادب برای سرکار خانم خالقی معلم صبور و فهیم و مهربان کلاس تربیت دینی زکریا تهیه کردیم که خودش داره کادو میگیره         ...

مامان چرا تو تبلززوز (تلویزیون) بازی سنگ کاکذ گیچی کردن ولی سنگ و کاغذ و قیچی نداشتن؟!

                            هر لحظه می میرانی ام...                                        با هر منطق زیرکانه ات...                                                    با هر تصمیم راسخت...                                            ...

چند روز پیش آب زمزم بهش دادم بخوره. گفت: چرا آبش کوچیکه؟ (اندازه بطری) گفتم: آب تبرکه چند قطره اش کافیه به همین خاطر بطریش کوچیکه. گفت: کی به ما داده؟ گفتم: عمو گفت: چرا تببکه؟ گفتم: از خونه ی خدا اومده برای خوب شدن همه ی مریضی ها خوبه. امروز اومد و کفت: مامان دلم دد (درد) گرفته آب خدا بده بخورم! ...

ماشین شکسته اش را آورد و پرسید : کی اینو خباب (خراب) کرده؟ گفتم: جنابعالی! گفت: من جابابالی رو دوست ندارم باهاش گهرم (قهرم)!!!!

داشتم دانلود تیتراژ پایانی سریال ستایش رو با لب تاپ گوش می کردم اومد جلو و گفت: فیلمش کو؟؟!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------- هنوز برام سواله که واقعا دونست این آهنگ سریاله تلویزیونه؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟

قرار بود حاضر بشیم و با هم بریم خرید روزانه. به طبق سبزی فروشی که رسیدیم گفت: مامان سبزی نخر هنوز تو خخچال (یخچال) تبوب (تموم) نشده... --------------------------------------------------------------------------------- بار الها: به عدد ما احاط به علمک ت شکرگزارتم. این دردانه ی معصوم عجب دقایقم را طلایی می کند گویی شب و روزم از طلاست.

یک روز صبح تصمیم گرفتیم بریم قدم بزنیم توی کوچه گفت: مامان بایسا(وایسا) ایستادم/ گفت: چگد(چقدر) آسمان آبیه . چگد آبی قشنگه... حالا بیم (بریم) و من قدم های بعدی ام را با چه انرژی بیشتری برمیداشتم...