بزرگ مرد کوچک:زکریا

قبلا تر ها می گفتند اعتیاد بلای خانمان سوز حالا من میگم ماهواره بلای خانمان سوز. ---------------------------------------------------------------------------------------------------- پرده اول: وا خانوم شما ماهواره ندارید؟ چه چیزا !!!!!!!!!!!!! دوره ی این امل بازی ها سر اومده ! ---------------------------------------------------------------------------------------------------- پرده دوم: مدتیه زکریا رو می برم کلاس ژیمناستیک برای تقویت عضلات و ماهیچه هاش و هم اینکه زمستونه نمیتونه زیاد پارک بره میزان ورجه وورجه خونش نیاد پایین! همه ی مامانا نشستن کنار سالن باشگاه ... تمرینات نرمشی اول کلاس تموم میشه و مربی میگه بچه ها ...

دیروز با کلی نشاط و سرزندگی گلشن و زکریا رو بردیم سینما برای دیدن یه فیلم بچه گانه!!!!!!!!!!!!!!!!!! این دوتا اینقدر ذوق و شوق داشتند که نگو... ولی موقع تموم شدن فیلم و بیرون اومدن از سالن سینما نه تنها خبری از سرزندگی و شادی در بچه ها نبود بلکه با یه سردرگمی و ترس از سالن بیرون اومدن و متاسفانه جمله ای که از زکریا شنیدم تا مدت ها زمان لازم دارم که ذهنیتش رو در مورد سینما عوض کنم. زکریا گفت: مامانی سینما بده دیگه نیایم! بعد از تموم شدن فیلم فقط به این فکر می کردم که چطور میشه که بعضی از کارگردانهای کارهای کودک به خودشون اجازه میدن بچه ها رو دست مایه افکار سیاسی قرار بدن و به راحتی افکار پاک و بانشاط کودکان رو لگدمال کنند و ابرا...

سلام یکی نیست به ما بگه جریان این آیکن می پسندم چیه به وبلاگ گلدونه ی ما اضافه شده؟ اومدیم و یکی نپسندید!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! زوره؟

این روزها موج تبلیغات سوادآموزی از طریق اشکال به اوج خود رسیده است . تبلیغ پشت تبلیغ تا حدی که عقل هر بیننده ای را کور و کر می کند مخصوصا اگر دلبندکی زیر7 سال در خانه داشته باشد! تا به حال به این فکر کرده ایم کودک چرا باید قبل از شروع دوران تحصیل بخواند؟ یعنی بتواند بخواند؟ آن هم نه اصولی  بلکه سوادی در حد 200 کارت خلائی که در مورد سایر کلمات و مخصوصا افعال در ذهن کودک پویای امروزی شکل می گیرد را چه کسی پاسخگو است؟ من نه روانشناسم نه کارشناس ولی مادرم و کودکی هم کرده ام پس: قبل از 6 سالگی باید دوران جست و خیز و بازی و سروصدا و تخلیه انرژی پرجنب و جوش برای کودک باشد البته در کنارش آموزش های بی شماری باید صورت بگیرد ولی نه ...

فوران محبت والدین خوب است یا نه؟ این چند خط نوشته را یک مادر می نویسد فقط یک مادر ... نه کارشناس امور تربیتی ، نه پزشک روانشناس فقط مادرانه هایم است... یادم می آید نهایت محبت والدینم یک نگاه عمیق با محبت بود و شاید دست نوازشی بر سرمان. تعداد خواهر و برادرهایم زیاد بود و هیچ وقت به خودمان اجازه نمی دادیم بی محابا بپریم بغلش(پدر را می گویم) یا شیطنت کنیم. خیلی حرفم قدیمی نیست. دهه ی شصتی ها را می گویم. البته درست است که جنگ بود و بمباران و ... ...حالا که کودکم را نگاه می کنم، محبتش می کنم نه ده بار و بیست بار دورش میگردم... چقدرش دلیل آرزوهایم است؟ چقدرش دلیل مادری است؟ چقدرش برای اوست؟ تک فرزندی چقدر می تواند خوب باشد؟ بچه ک...

از وقتی که تو آمدی همه ی رنگ ها واقعی اند... و چه بی صبرانه در انتظار زادروز دومین سال میلادت روزها را می شمارم بیست و هفتم شعبان دوسال پیش ... حالا مصادف شده با شب شهادت مولا امیرالمونین که همین چند وقت پیش با آن قدم های کوچکت زائر حرم باصفایش بودی و من با این دل مادرانه ام تو را به دستش سپردم... زیبایی آفرینم!