بازی حدس بزن من چی ام؟
یکی دیگه از بازی های مورد علاقه ی زکریاست به این ترتیب که هروقت یه جعبه شرینی یا کیک توی خونه ی ما خریداری میشه تا هفته ها با جعبه اش این بازی رو انجام میدیم.
مقداری اشیاء ریز رو توی جعبه می ریزیم
و روی درب جعبه به اندازه ای که دست کوچولویی جا بشه سوراخ درست می کنیم.
توی خونه می گردیم و وسایل ریز رو انتخاب می کنیم
هر سری زکریا بدون اینکه ببینه ما چی رو توی جعبه ریختیم بازی رو شروع می کنیم
زکریا دستای کوچولوشو داخل جعبه می بره و هر شی رو لمس میکنه و حدس میزنه که چیه؟
بعد همون شی رو بیرون میاره و نگاهش میکنه ببینه آیا درست حدس زده؟
این بازی سرشار از هیجانه برای یه بچه ی سه سال و چهارماهه
گاهی از شدت هیجان اسم شی رو نمیگه و مورد مصرفش رو با آب و تاب توضیح میده.
توی یکی از مرحله ها به پیچ گوشتی که رسید خیلی لمسش کرد ولی حدسی نمی زد گفت مامانی:
مداد نیست چون سرش مثل مداد نیست.
چاقو نیست چون تیزی اسحاس (احساس) نمی کنم.
ولی نمیدونم چیه.
تقریبا همه ی اشیاء رو درست حدس میزد
این بازی خیلی هیجان انگیزه و به قدرت بالارفتن حس لامسه و تجسم کودک خیلی کمک میکنه.
گاهی صبح ها که برنامه ی بیرون رفتن نداریم مشغول این بازی میشیم.
تا جایی که اشیاء کم میاریم و میریم سر سراغ وسایل توی کابینت و وسایل تزئینی روی دکور و خلاصه...
وقتی می خوایم همه رو برگردونیم سر جاهاشون پروژه ایه واسه ی خودش...