حماسه سازان فردا ... مردان کوچک امروز

امسال هم به همراه زکریا و باباجون راهی شدیم تا به خیابون بریم

ولی این بار:  هم با وضو

                  هم با نیت

                 و هم با هدف

یه هدف بزرگ و مقدس

راهپیمایی امسال روز قدس رو میگم...

نمیدونم چرا امسال اینقدر بی تاب بودم تا مشت هامو گره کنم و با صدای بلند تر از هرسال بگم

مرگ بر اسرائیل و آمریکا

حتی یک لحظه صحنه های بمباران بچه های غزه از جلوی چشمهام محو نمیشه...

ما امسال توی این راهپیمایی تنها نبودیم و همه ی بچه های مدرسه ی قرآن با هم از این تکلیف شرعی سربلند بیرون اومدن

از خدا می خوام حافظ و نگهدار همشون باشه که توی این گرمای هوا قدم های کوچک خودشون رو با اهداف بزرگی برمی داشتند و مشت های کوچکشان تحقیر بزرگی بود به تمام هیبت پوچ آمریکا و انگلیس و اسرائیل و هم پیمانان خوک سیرتشان...

توی راه برای زکریا توضیح دادم که: ما مسلمانیم و کتاب ما قرآنه و توی کتاب دین ما نوشته: هر مسلمانی جایی مظلومی رو ببینه و به دفاع از حق مظلوم بلند نشه گناهش کمتر از ظالم نیست (البته مضمون آیه اینه - سوره فصلت)

چه صفایی میکردن وقتی یکصدا با هم به آقای راننده می گفتن: یه دور دیگه  - یه دور دیگه ...

کوثر خانوم عزیز دلم دختر خاله افسانه.

و در آخر راهپیمایی هم شاکی بودن از اینکه چرا تموم شده و باید خداحافظی کنیم و برگردیم خونه!!!!!!!!!!

توی راه برگشت از خدا خواستم معرفت و بصیرت رو توشه ی زندگی هامون قرار بده تا این راهپیمایی ها فقط برداشتن چند گام ساده نباشه.

آمین