این روزها ژست میگیرد

این روزها:
خودش لباس هایش را انتخاب می کند که چه بپوشد!
این روزها :
حرفش را که می خواهد به کرسی بنشاند ادا و اصولش دیدنی می شود: 

لتن لتن میکند: (لطفا لطفا)
این روزها:
کفش تابستانی و زمستانی برایش بی معناست او فقط به دوست داشتنشان

 فکر می کند و میپوشد
این روزها :
قصه می خواهد و قصه را می بلعد و گوش میدهد و چشمانش را گاهی که

 هوای قصه می طلبد 

گردتر می کند و با تعجب های گاه گاهش مرا متعجب می کند که چقدر

 قشنگ معنای همه را فهمیده

 و دلم گرم می شود به عکس العمل هایش که اگر نمی تواند فهمیده هایش

 را برایم به زبان بیاورد ولی

 با حرکات و کلمات دست و پا گچ گرفته اش دنیا دنیا منظور را می چپاند 

درون ذهنم...