ثبت لحظه های رشد

عزیز دل مامانی وقتی اینجوری نگاه می کنی منو یاد مردهای بزرگ میندازی

الهی فدات بشم فدای اون تک دادنت . فدای اون نشستنت

توی این عکس زکریا دو ماهش تموم شده.

خیلی بهش وابسته شدم . حتی وقتی که خوابیده روی سرش وامیستم و به صورت ماهش نگاه می کنم. درست مثل یه موجود آسمانی میمونه.

وقتی که نوزاد بود دائم توی خواب می خندید و لبخند اکثرا روی لبش بود.

وقتی فکر می کنم شش ماه مرخصی ام که تموم بشه چیکار باید بکنم کلافه میشم. دلم نمیاد بذارمش مهد. طفلکم اذیت میشه.

از خدا میخوام خودش بهترین راه و بهم نشون بده.

گل پسرم تازه یاد گرفته بچرخه و با اشباء نزدیکش بازی کنه. تازه اگه حواسم بهش نباشه ممکنه قل بزنه و با دهان روی زمین بمونه. وقتی اینجوری میشه حتی گریه هم نمیکنه ، فقط سعی می کنه برگرده . بارها امتحانش کردم که ببینم اگه برش نگردونم گریه میکنه یا نه ولی بازم گریه نکرده.

مامانیش فداش